در زبان انگلیسی، “may” و “might” از دو فعل مودال هستند که برای بیان امکان، احتمال، اجازه دادن، و درخواست‌های مودال (polite requests) استفاده می‌شوند. این دو فعل مودال تفاوت‌هایی در میزان قدرت احتمال اعلامی دارند.
1. “May”:
– “May” برای بیان امکان یا اجازه دادن به کار می‌رود.
– به عنوان مثال:
– You may go to the party if you finish your homework. (شما می‌توانید به مهمانی بروید اگر تکالیف خود را تمام کنید.)
– “May” همچنین برای درخواست‌های مودال (polite requests) نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
– به عنوان مثال:
– May I borrow your pen, please? (آیا می‌توانم خودکار شما را قرض بگیرم؟)
2. “Might”:
– “Might” همچنین برای بیان امکان یا احتمال به کار می‌رود، اما در مقایسه با “may”، قدرت احتمال کمتری دارد و به عبارتی احتمال انجام یک اتفاق کمتر است.
– به عنوان مثال:
– It might rain later, so you should take an umbrella. (ممکن است بعداً ببارد، بنابراین بهتر است یک چتر ببرید.)
– “Might” همچنین برای بیان درخواست‌های مودال (polite requests) نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
– به عنوان مثال:
– Might I ask for your assistance with this matter? (آیا می‌توانم از شما کمکی در این موضوع بخواهم؟)
در کل، “may” و “might” به شما امکان می‌دهند تا به طور مناسب امکان و احتمال را در جملات اعلام کنید و همچنین درخواست‌های مودال مؤدبانه بیان کنید. توجه کنید که “might” احتمالاً در مواردی که احتمال وقوع یک اتفاق کمتر است، مفیدتر است.
