“Going to” و “will” دو روش مختلف برای بیان آینده در زبان انگلیسی هستند. در ادامه، تفاوت‌های اصلی بین این دو را برای شما توضیح می‌دهم:

1. **Going to:**
– از “going to” برای بیان برنامه‌ها، تصمیمات پیشین شده، و شواهد مشخصی که به وقوع می‌پیوندد، استفاده می‌شود.
– این ساختار معمولاً بر اساس اطلاعات حالی یا شواهد و نشانه‌ها در مورد آینده استفاده می‌شود.
– مثال: “I’m going to meet my friend later” (من بعداً با دوستم ملاقات می‌کنم) یا “The sky is cloudy. It’s going to rain” (آسمان ابری است. باید ببارد).

2. **Will:**
– “Will” برای بیان تصمیمات یا اعمال اتفاقی در آینده بدون توجه به دلایل یا شواهد خاصی استفاده می‌شود.
– این ساختار به طور کلی برای تصمیمات لحظه‌آخری یا بیان تخمینی برای آینده استفاده می‌شود.
– مثال: “I will call you later” (بعداً به شما زنگ می‌زنم) یا “I think it will be a nice day tomorrow” (فکر می‌کنم فردا روز خوبی خواهد بود).

تا اطلاعات و شرایط خاصی در مورد زمان آینده مشخص نشود، هر دو “going to” و “will” به عنوان روش‌های صحیحی برای بیان آینده در انگلیسی قابل قبول هستند. تفاوت اصلی بین آنها مربوط به میزان اطلاعات و شواهد در دسترس است.