در مقاله قبل به موضوع تست و ارزیابی پرداختیم.
در این مقاله قرار هست در مورد ارزیابی زبان آموزان و نمره دهی صحبت کنیم.
درجه بندی و طبقه بندی (Grading):
طبقه بندی، برای بسیاری از معلمان جدید و همچنین برای بسیاری از معلمان با تجربه نیز مشکل اساسی است.
بعضی از ما در ابتدا کاملاً سخت گیر هستیم تا ثابت کنیم که برنامه داریم.
دیگران، که ممکن است دانش آموزان را شخصاً بشناسند، در درجه بندی شاگردان کاملاً بهتر برخورد می کنند.
نمرات منعکس کننده شخصی و روانشناسی انسانی و همچنین تلاش برای سنجش پیشرفت فکری با معیارهای استاندارد و عینی است.
هرچه دلایل شخصی ما در مورد نمرات منطقی تر باشد، اهمیت آن بیشتر است.
برای دانش آموزان ما بدان معنی است که ما باید تلاش کنیم تا معقولانه نمره بدهیم.
استانداردهای درجه بندی را حفظ کنیم که در صورت بروز چالش از آن ها دفاع کنیم.
نمرات باعث ایجاد ناراحتی زیاد و گاهی استرس برای دانشجویان می شود.
آن چه در این جا بیان می شود:
برخی از پیشنهادات کلی است که می تواند به حفظ عدالت و انسجام در درجه بندی ما کمک کند.
برنامه ریزی و شرح آن:
برای ارزیابی دانش آموزان برنامه ای بسازید و به آن ارائه دهید.
روش های ارزیابی باید در مورد زمان برگزاری دوره در مراحل برنامه ریزی تصمیم گیری شود.
اگر ما با دستیاران تدریس یا همکاران همکاری می کنیم، لازم است با آن ها ملاقات کنیم.
تصمیم بگیریم که چه تعداد و از چه روش های ارزیابی استفاده شود.
سپس تصميم بگيريد كه چگونه دانش آموزان بايد درجه بندي(طبقه بندی) شوند.
هر كدام از تكاليف، امتحانات و غيره از چه ترتيب و نظمی در كلاس پیروی می کند.
هنگامی که همه این موارد به صراحت بیان شد، اولین فرصت را به کار بگیرید تا دانش آموزان از این برنامه و استراتژی ها آگاه شوند.
در کلاس بیان کنید که چه انتظاری از آن ها دارید.
چگونه پیشرفت آن ها در دستیابی به اهداف دوره سنجیده می شود.
این اهداف را توضیح دهید.
این که چگونه ارزیابی ها، رویه های علامت گذاری، سیاست ها و استراتژی ها و یا هر دو در دستیابی به این اهداف کمک می کنند.
ای موارد به ما امکان می دهند پیشرفت آن ها را بطور عادلانه ارزیابی کنیم.
برنامه ریزی مناسب و توضیحات شفاف مانع از سردرگمی و عصبانیت دانش آموزان خواهد شد.
ارزیابی زبان آموزان و نمره دهی
سوابق:
سوابق دقیق ارزیابی، مارا از عملکرد هر دانش آموز در طول سه ماه آگاه نگه می دارید.
(ما همچنین باید سوابق را برای چندین دوره نگه داریم، زیرا دانش آموزان ممکن است بعداً برای بازگرداندن یک نمره، تکمیل ناقص و یا درخواست توصیه از ما برگردند.)
چنین سوابق توجیه و ارزیابی مجدد از نمره نهایی دانش آموز را برای ما آسان تر می کند.
این سوابق بسیار مهم هستند، البته ارزش آن در ترم های آخر قابل مشهود تر است.
اگر تعداد معقول دانش آموزان را ارزیابی می کنیم، مثلا بیست نفر، بهتر است یک نمودار توزیع نمرات در چارت تهیه کنیم.
نرم افزارهایی هم اکنون در بازار موجود است می تواند به ما کمک کند.
نرم افزار توزیع نمرات درجه:
این نرم افزار نه تنها توزیع نمرات درجه ما را ترسیم کند بلکه سابقه نگهداری ما را نیز مدیریت کند.
لینک نرم افزار اکسل برای ویندوز:
لینک نرم افزار اکسل برای اندروید:
با کمک این نرم افزار شما در رسم نمودار و ارزیابی زبان آموزان خود راحت تر هستید.
به عنوان مثال، اگر ما یک دسته نمرات عددی از 0 تا 50 را می دهیم، می توانیم روی نمودار ترسیم کنیم.
ما با یک نگاه (نمودار هرکسی را که بخواهیم انتخاب کنیم نشان می دهد).
چگونگی فعالیت هایی که دانش آموزان انجام می دهند، قابل مشهود است.
همچنین به ما این امکان را می دهد تا ببینیم:
بیشترین امتیازات در کجا قرار دارد؟
کمترین امتیازات در کجا قرار دارد؟
وسط دامنه امتیاز چه کسانی قرار دارند؟
شخص A در کجای نمودار در چه وضعیتی است؟
و…
ارزیابی زبان آموزان و نمره دهی
هر دو این آمار برای دانش آموزانی که نگران نحوه کار با توجه به بقیه کلاس هستند، بهتر است.
اگر توزیع های مشابهی را برای تعدادی از آزمون ها ترسیم کنیم، می توانیم ببینیم که نشانگر ما تا چه اندازه ثابت بوده است.
همچنین امید گرایش به پیشرفت در عملکرد دانش آموزان وجود دارد.
نمرات را نیز می توان از این طریق ترسیم کرد.
با تعیین تکلیف نمره نهائی کار ساده تر می شود.
به عنوان مثال، اگر طرح توزیع ما نشان می دهد که همه نمرات با هم جمع شده اند، ممکن است بخواهیم تغییر دامنه نمرات خود را در نظر بگیریم. کمک می کند تا نسخه هایی از نمرات را برای امتحانات، برای مرجع آینده ما و استفاده معلمان آینده در دوره های بعدی استفاده شود.
البته مشکلات درجه بندی که با آن روبرو می شویم به روش ارزیابی ای که ما استفاده می کنیم بستگی دارد.
در این جا نکات مشخصی برای انواع مختلف ارزیابی وجود دارد.
سعی کنید به اندازه کافی بگویید تا دانش آموز فرصت خوبی برای دفعه بعد داشته باشد.
در کلاس تا حد امکان روش های بررسی و ارزیابی را توضیح دهید.
بررسی ها را در قالب یک متن یا برگه هایی برای زبان آموزان توضیح دهید.
این برگه های را می توانید در تابلو اعلانات کلاس نصب کنید.
اگر متوجه شدیم که ما در مورد چندین دانش آموز چیزهای مشابهی می گوییم، باید روش خود را تغییر دهیم.
یعنی سعی کنید ارزیابی شما برای خودتان انعطاف پذیر باشد، یک مدل ارزیابی برای دو تا کلاس متفاوت نباشد.
چون گاهی شما در کلاسی حضور دارید تمام زبان آموزان سطح بالایی دارند و برخی از کلاس های شما زبان آموزان سطح پایین تری دارند.
امتحانات آسان:
معمولاً مشکل اینجاست که چگونه می توان از همه جزوه ها در جهت دور کردن، زبان آموزان را سنجید.
در برخی از موسسات و مراکز آموزشی، کلاس ها توسط سه مدرس اداره می شود.
من سعی می کردم از کارآموز ها در کلاس جهت همکاری بیشتر استفاده کنم.
این هم برای کارآموز و هم برای معلم بهتر است.
وقتی تعدادی مربی به یک دوره اختصاص داده شده باشند، این کار ساده تر است، زیرا می توانیم بار کار را تقسیم کنیم.
اما چگونه آن را تقسیم کنیم؟
اگر مدرس در یک دوره بوده و همه مطالب اصلی یکسان را پوشش داده است، ممکن است ترجیح دهیم که کل امتحانات فقط دانش آموزان بخش خود را مورد سنجش قرار داده است.
این به ما این امکان را می دهد تا به مطالبی که در بخش خود ارائه داده ایم اعتبار دهیم .
این کار به ما بازخورد های بخش مربوط به هر مدرس را می دهد.
افزایش سوال به سؤال یعنی سوالات متداول و پشت سر هم که به هم مربوط هستند، ممکن است کمک کند.
همچنین، استفاده از شماره شناسه دانشجویی در امتحانات، به جای نام، می تواند مسیری طولانی را برای به حداقل رساندن تعصباتی که ممکن است با شناخت دانش آموزانمان ایجاد کنیم، طی کند.
در هر صورت، ما باید با یک استاندارد درجه بندی که توسط همه مربیان توافق شده است، هدایت می شویم.
اگر مربیان به عنوان تیم با هر مدرس مشغول به کار با موضوعات تخصصی در کلاس بوده اند، احتمالاً بهتر است سؤالات امتحان را به شکلی تقسیم کنید تا هر معلمی حوزه خود را که تدریس کرده است بپوشاند.
استفاده از نقاط قوت و ضعف بعد از ترسیم نمودار:
تقسیم سوالات امتحان از این طریق تضمین می کند که هر سؤالی به طور مداوم در بین دانشجویان مشخص خواهد شد.
هنگامی که امتحانات مشخص شده اند، با مربیان دیگر همراه شوید.
در مورد مشکلات موجود در طول مسیر بحث و گفت و گو کنید.
سپس کل نمرات را بررسی و ترسیم کنید.
در این روش شما متوجه نقاط ضعف و قوت روش تدریس در کلاس خود می شوید.
این که بچه های کلاس در آزمون های دوره ای کدام بخش را بهتر پاسخ دادند و در کدام بخش ضعف داشتند.
پس شما از نقاط قوت برای تشویق آنان استفاده می کنید.
سپس روی نقاط ضعف بچه ها با تغییر روش خود بیشتر کار می کنید.
و در نهایت این نتایج را به معلم بعدی و مدیر ارجاع می دهید.
نمره دهی:
هر مرکز آموزش و موسسه ای قوانین خاص خود را برای نمره دهی دارد.
اما اصولا از صد نمره می باشد.
موارد نمره دهی:
فعالیت های کلاسی:25 نمره
میان ترم:15 نمره
مهارت نوشتاری:25 نمره
امتحان شفاهی:40 نمره
در مجموع:100 نمره
