تدریس بدون امکانات و ابزار

در مقاله قبل به موضوع استفاده  از  تکنولوژی در کلاس های زبان انگلیسی پرداختیم.

در این مقاله قرار هست در مورد تدریس بدون امکانات و ابزار  صحبت کنیم.

یکی از بزرگترین مسائلی که من به عنوان معلم و مدرس، با آن روبرو شدم کمبود مواد آموزشی بود.

من تدریس خود را، با دانش آموزان مقطع ابتدایی با مشکلات رفتاری شروع کردم.

من هیچ ابزار و موادی برای آموزش آن ها نداشتم.

در ابتدا من هیچ برنامه ای، جز کتاب درسی نداشتم.

تصور من از آموزش چیز دیگری بود.

تجربه جالب:

من تجربه تدریس در مهد کودک را نیز دارم. در مهد کودک هایی که در موقعیت های خوبی از شهر قرار داشتند.

این مهد ها امکانات بالقوه ای داشتند.

هم زمان در مهد کودک هایی تدریس می کردم که مهد برای آموزش؛ فقط امکانات اولیه را داشت.

خانواده های این دسته از مهد کودک ها با زحمت بسیار کودکان خود را برای آموزش به مهد می فرستادند.

حواستان باشد هدف آموزش و یادگیری است.

تجربه من بی نظیر بود.

من از کلاس هایی بازدید می کردم که معلمان با صفحات کتاب و کتاب کار تدریس می کردند، زیرا کتاب تنها ابزاری است که آنان داشتند.

ما در مورد کلاس های آموزشی ویژه در مورد استفاده از ابزار محور صحبت می کنیم.

دقیقا چه کسی این مواد را خریداری و تهیه می کند؟

در هر بخش آموزش مدیر مواد و ابزار های لازم را تهیه می كند.

در برخی مدارس به معلمان آموزش ویژه حتی در مورد طرز استفاده از مواد و ابزار درسی در کلاس، دارند.

در این مدارس به همه چیز توجه می شود، چیزی قابل چشم پوشی نیست.

اگر در یک منطقه مدرسه ابزارهای کافی را برای معلمان کلاس خریداری کرده باشد، معلمان آموزش ویژه و طرز استفاده از ابزار ها را آگاه باشند. آموزش بهتر و مفهومی تر خواهد شد.

می توانید استدلال کنید که معلم با آموزش ویژه خاص مواد و ابزارها خود را ایجاد می کند.

این استدلال مبتنی بر نادیده گرفتن مطلق سایر کارهایی است که یک معلم باید انجام دهد.

هیچ کس نمی تواند برای هر معلولیت و گروهی که ممکن است ببیند، مواد منحصر به فردی ایجاد کند.

تدریس بدون امکانات و ابزار:

کسی هم نمی تواند ارزیابی های لازم را انجام دهد و همچنین نمی تواند:

IEPs را اجرا کند.

با والدین ملاقات کند.

با معلمان ملاقات کند.

با دستیاران آموزش دهد و کار کند.

توجه ویژه ای را که به کودکان و نوجوانان داشته باشد.

به کودکان توجه داشته باشد.

موارد عجیبی را که هر روز اتفاق می افتد، را حل کند.

این موارد بسیار ساده به نظر می رسد.

به معلمان آموزش ویژه اجازه دهید تا به مطالب مورد نیاز خود برای انجام کارشان به خوبی دسترسی پیدا کنند.

آن ها را به مداخلات مبتنی بر تحقیق، کتاب های درسی و برنامه های درسی و سایر مواد آموزشی که برای انجام کار خود نیاز دارند، دسترسی دهید.

چالش:

در ابتدا، ممکن است تدریس کلاس ها بدون مطالبی که با آن ها آشنا هستید، دلهره آور باشد.

درک این نکته ناامیدکننده است که اگر فقط یک وسیله خاص آموزشی دارید، کلاس می تواند بسیار ساده تر برای تدریس باشد .

کلاس برای دانش آموزان سرگرم کننده و جالب تر نخواهد بود.

هنگام برنامه ریزی برای تدریس در منطقه ای با منابع و امکانات محدود، در نظر بگیرید.

برخی مواد را برای کمک به تدریس شما در ابتدای آموز در نظر می گیرند.

کاغذ، چاپگر موادی که قبلاً از آن ها استفاده کرده اید، یک لپ تاپ، یک دستگاه پخش MP3 و برخی بلندگوهای باتری قابل حمل و همچنین باتری های یدکی به شما در کلاس کمک می کنند.

شما قادر خواهید بود با استفاده از لپ تاپ خود تصاویر و فیلم ها را به دانشجویان یا زبان آموزان نشان دهید.

تمرینات گوش دادن را با استفاده از پخش کننده موسیقی انجام دهید.

تدریس بدون امکانات و ابزار:

ممکن است این یک آرایش ایده آلی نباشد اما به شما امکان می دهد تمرینات گوش دادن(لیسنینگ) را با استفاده از آهنگ ها انجام دهید.

به دانش آموزان خود تصاویر خانواده، دوستان خود نشان دهید. این ساده ترین ابزار برای معرفی و تدریس اعضای خانواده است.

بعضی اوقات دانش آموزان در این مکان ها نسبت به دانش آموزان در مناطق دیگر کمتر آماده می شوند.

بنابراین سعی کنید موادی را با خود بیاورید برای زبان آموزان جدید باشد.

به غیر از مواد و ابزارهای ضروری، از مواد جدید استفاده کنید.

شما نمی توانید همه چیز را که در مدرسه نیاز دارید با منابع محدود پیش بینی کنید.

همراه داشتن برخی موارد اساسی قطعاً به نفع همه خواهد بود.

در حالی که ممکن است برای انطباق شما مدتی طول بکشد

دانش آموزان می توانند بسیار صبور باشند به خصوص که آن ها معمولاً عادت دارند که معلمان را تغییر دهند.

معلمان نیز باید نسبت به موقعیت و شرایط کلاس تغییر کنند.

معلمان باید نسبت به دانش آموزانی که قبلاً با آن ها کار کرده اند، انعطاف پذیر تر باشند.

از آنجا که آن ها به استفاده از مواد موجود به روش های مختلف و شاید استفاده از فناوری هایی که در کلاس استفاده می شوند عادت ندارند.

اگر در مناطق محروم تدریس می کنید از آن چه وجود ندارند ناامید نشوید.

گاهی با وسایل ساده می توان ابزار های آموزشی خوبی ساخت.

خلاق باشید.

تدریس در مدرسه:

تدریس در مدرسه با منابع محدود باعث می شود که شما به عنوان معلم پیشرفت کنید زیرا مجبور خواهید بود که باهوش تر باشید.

این امکان را می دهد که راه هایی را برای استفاده از آنچه در مدرسه در درست دارید، پیدا کنید.

این ممکن است به معنای این باشد که از دانش آموزان بخواهید که به جای کاغذ و کپی کردن، کار نوشتن را در شن و ماسه انجام دهند.

طیف وسیعی از آن چه مدارس می توانند به شما ارائه دهند وجود دارد.

اما قبل از شروع کلاس از خود بپرسید من چه ابزار هایی دارم.

دانش آموزان گاهی مجبور می شوند که تمرینات را به صورت گروهی انجام دهند.

این ممکن است تغییر مهمی از آن چه به آن ها عادت کرده اند، باشد.

مهم ترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که کلاس ها هنوز هم باید شامل فعالیت های متنوعی باشند.

تا همه دانش آموزان شما بتوانند به طور موثر یاد بگیرند.

از آن جا که صحبت کردن محور اصلی یادگیری یک زبان است.

هیچ دلیلی وجود ندارد که یک مدرسه یا کلاس درس با منابع محدود نتواند یک محیط یادگیری مؤثر باشد.

هنگامی که شما خودتان را با محیط اطرافتان تنظیم کردید، شما از روش های آموزش جدید و خلاق استفاده خواهید کرد. روش های جدید آموزش را یاد خواهید گرفت.