گرامر shall و will
گرامر shall و will
به طور کلی shall تمام کاربردهای will را در بر می گیرد. یعنی می توانیم از آن برای پیشگویی درباره آینده و همچنین تصمیمات آنی استفاده کنیم.
shall در مقایسه با will کاملا رسمی محسوب می شود.
shall بیشتر در انگلیسی بریتانیایی استفاده می شود تا انگلیسی آمریکایی. به ندرت می توان شاهد بود که انگلیسی زبان های آمریکایی از این فعل کمکی استفاده کنند.
کاربرد Shallدر اول شخص مفرد و لول شخص جمع نشان دهنده عملی است که واقعا در آینده صورت خواهد گرفت بدون اینکه فاعل قصدی در آن داشته باشد. از این لحاظ کلید جملاتی را که با Shallدر اول شخص مفرد و جمع بکار می بریم یک آینده خالص می باشد که آنرا در انگلیسی Pure Future گویند.
کاملا معین است که فقط عمل در آینده واقع می شود بدون آنکه فاعل بتواند در آن کوچکترین دخالتی داشته باشد؛زیرا در جمله اول فاعل یک کارمند است و بایستی روز بعد در اداره باشد.
در هر حال shall قصد و تصمیمی را نمی رساند ولی فعل کمکی will در آینده نمایانگر قصد و قول و تصمیمی است که بوسیله فاعل جمله گرفته شده است
من فردا او را خواهم دید(قصد دارم او را ببینم)
I will see him tomorrow
من او را فردا خواهم دید(قصدی در کار نیست و اکثرا او را می بینم)
I shall see him tomorrow
از shall فقط با ضمایر I و we استفاده می کنیم. بنابراین استفاده از آن با اسم ها یا سایر ضمیرها امکان پذیر نیست!
زمانی که از shall در جمله های پرسشی استفاده می کنیم برای ارائه پیشنهاد انجام کاری است و نه پیش بینی چیزی در آینده.
مطالب مرتبط: